Miód leśny znany był już w starożytności. W starożytności był cennym i bogatym w składniki odżywcze produktem, ale też typowo leczniczym. Zawiera przede wszystkim właściwości nektarów roślin leśnych. Są nimi zazwyczaj borówka, dzika róża, lipa, rumianek, kruszyna dziurawca, malina, głóg oraz zioła. Charakterystyczna jest dla niego wysoka zawartość enzymów, które są odpowiedzialne za przeciwzapalne właściwości. Dzięki temu wykazuje on działanie antybiotyczne. W zależności od pory roku, w jakiej kwitną wykorzystywane do produkcji miodu kwiaty i zioła, barwa miodu leśnego może być jasno- lub ciemnobursztynowa. W postaci patoki (płynnej) jest znacznie ciemniejsza. Co ciekawe, pod wpływem czasu jego kolor blednie. Miód leśny ma intensywny kolor i subtelny zapach charakterystyczny dla lasów. Zazwyczaj jest to mieszanka zapachu dzikiej róży, maliny, lipy, rumianku, borówki i innych ziół. miód leśny - stosowany jest przede wszystkim w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego. Łączy on w sobie działania lecznicze miodów nektarowych i właściwości zdrowotne miodów spadziowych. Można go stosować przy infekcjach górnych dróg oddechowych. Dzięki wysokiej zawartości enzymów działa bakteriobójczo, pomaga w leczeniu chorób skóry, a jego długotrwałe stosowanie podnosi odporność i ogólną kondycję organizmu. Wzmacnia także układ nerwowy i korzystnie wpływa na poprawę samopoczucia. Stosowany jest w schorzeniach serca i układu krążenia. Ponadto zmniejsza szkodliwe działanie używek, takich jak kawa, herbata czy alkohol. Ciekawy jest fakt, że miód leśny ma zdolność blokowania ołowiu. Zaleca się go też osobom pracującym przy komputerze. Miód ten pomaga zwalczyć zaburzenia trawienia. 

miód leśny

2 lata